Wednesday, July 16, 2014

िवकासकाे पुरानाे अनुभव


तीन दशक पुरानाे अनुभव अहिले सान्दर्भिक नदेखिनसक्छ तर विकासलाई गति दिने चाहने हाे भने जनताका प्रतिनिधिले केही नयाँ गर्न्े आँट गर्नुपर्छ भन्ने मेरो मान्यता अझै  डगमगाएको छैन । 
तनहुँलगायतका केही जिल्लामा पहाडी खाद्यान्न विकास परियोजना लागु भएको थियो। ईश्वरीप्रसाद रेग्मी तेसका प्रमुख थिए । सुपरिवेक्षण समितिको बैठकमा उनीसँग पहिलो भेट भयो। योजनामा पैसा खर्च भएको थिएन। छलफलमा उनले तोकिएका सर्त पूरा नगरी ऋण सहयोगको रकम खर्च गर्न आफू तयार छैन भनेर स्पष्टै भने। अरू पंच झोँकिए तर मलाई उनको स्पष्टवादिता मन पर््यो। बैठक सकिएपछि उनीसँग थप कुराकानी भयो। पहाडी खाद्यान्न विकास परियोजनाबाट कुलाे बाटाे पुल पनि बनाउन सकिने तर इन्जिनियरले नै डिजाइन र इस्टिमेट गर्नुपर्ने र जिल्ला विकास योजनामा समावेश हुनुपर्ने पूर्वसर्त रहेछ। 
जिल्ला पंचायत मातहत इन्जिनियर थिएनन् । म सर्त पूरा गरेर पनि योजना ल्याउने ध्याउन्नमा लागेँ। कन्सलटेन्टलाई काम लगाउनु पर्ने भयो। जिल्ला पंचायतका प्राविधिकसँग सल्लाह गर्दा उनीहरू सबै काम गरिदिन तयार भए र काठमाडौंमा कार्यरत कुनै इिन्जनियरलाई कन्सलटेन्सी दिने सल्लाह दिए। जिल्ला पंचायतमा कन्सलटेन्सीका लागि १० हजार रुपियाँ िदने प्रस्ताव पारित गराउन निकै कठिन भयो। केहीले त मैले नै खान खाेजेको आरोपसमेत लगाए। निर्मल प्रधानले दह्रो तर्कसहित साथ दिएको सम्झना छ। जेहोस् प्रस्ताव पारित भयो। मेरो चुनौती थपियो। 
काठमाडौंमा झोलुंगे पुल विभागका इन्जिनियरलाई बल्लबल्ल दमौलीमा तयार गरिएको नक्सा र इस्टिमेट जाँच गरेर सही गर्न मनाइयो । केही योजना तयार भए। पहाडी खाद्यान्न विकास परियोनाकाे पनि प्रगति देखिने भयो। अरू जिल्लाले विधि पुगेको योजना पेस नगरेकाले तनहुँका थुप्रै योजना स्वीकृत हुनेमा परे।   यसरी अलिकति आँट र जाँगर तथा सम्बन्ध राख्दा जिल्लाका लागि विनियोजितभन्दा बढी रकम प्राप्त भएको थियो ।  सेतीमा केही झोलुंगे पुल बनाउने योजनालगायत केही बाटा र कुफा पनि यसअन्तर्गत स्वीकृत भएको थियो। 
नारायणघाट खण्डमा पर्ने घुमाउने घाटबाट सेतीको किनार िकनार सरङघाट जाने बाटाेमा अहिले त मोटर चल्छ तर तेसको थालनी गोरेटोका रूपमा गरिएको थियो। मेरै अध्यक्षतामा समिति बनाएर काम गर्नुपरेकाले यसको सम्झना भएको हो। देउराली र छिम्केश्वरी पंचायतका सम्बन्धित वडाकै बािसन्दाले खनेकाले राेजगारी पनि िसर्जना भएको थियो। 
सांसदहरूले अलिकति बुद्धि र जाँगर देखाउने हो भने ५ करोडकै योजना संचालन गर्नसक्छन्। कस्ले कस्तो काम गर्ला भन्ने थाहा पाउन त पर्खनै पर्ला ।

No comments:

Post a Comment