Thursday, October 25, 2012

कुनै बेलाको सम्झना !

यो कुलो पहाडी खाद्यान्न परियोजनाको सहयोगमा  पक्की नबाइएको थियो । अहिले कुलो लाग्ने खेत घरले भरिएछ । कुलो मासेर मोटर बाटो बनाइएछ । विकासका क्रममा यस्तो हुनु स्वभािवकै होला । कुलो निर्माण योजना स्वीकृत  गराउन आफूले पनि केही परिश्रम गरेकाले कताकता नरमाइलो लाग्यो । 






बाँकी रहेको कुलोमा पानी चल्दैछ तर कुलो तल पुगेपछि मासिएछ ।



 यो पुरानो धारो पनि बेवारिस भएछ । अहिले सबैका घरमा धारा छन् । सार्वजनिक धारा उपेक्षित छन् । आँबु खैरेनी गाविस नजिक घर बनाएपछि हामीले खानेपानी ल्याएका थियौँ । मानकाजी श्रेष्ठ प्रधानपंच थिए । म उपप्रधानपंच । यो धाराले मलाई मानकाजी काका सम्झायो  । काका मेरा बाका दौँतरी र मिल्ने साथी । मलाई पुत्रवत् माया गर्थे र नेता पनि मान्थे । काकाले आँबु गाउँको विकासमा धेरै योगदान गरेका थिए तर जीवनको आखिरीितर काकाले यथोचित सम्मान पाएनन् । यो गाउँबेसी गर्ने बाटाको धारो निकै चल्तीको थियो । अहिले अवशेषका रूपमा छ । अहिलेका धेरैलाई उतिबेलाको दुःख थाहा छैन र हुनु जरुरी पनि छैन । तैपनि ...





 (यो धाराको सम्झनाले मलाई भावुक बनाउने अर्को कारण पनि छ । मेरी पत्नी गर्भवती थिइन् । उनलाई मैले सुत्केरी नहुँदै धारा बनाउने वाचा गरेको थिएँ । यो प्रसंग भने अहिलेसम्म हामी दुई जनाबाहेक अरूलाई थाहा थिएन ) ।

No comments:

Post a Comment